بذر انجیر نارنجی

انجیر نارنجی دارای پوست نارنجی و گوشت بسیار شیرین است. این نوع انجیرها معمولا به صورت تازه مصرف می شوند، اما می توان از آنها در هر دستور انجیر استفاده کرد.

ویژگی های ظاهری انجیر نارنجی:

گیاه انجیر بوته ای یا درخت کوچکی به ارتفاع 1 متر (3 فوت) تا 10 تا 12 متر (33 تا 39 فوت) با برگهای پهن، خشن و برگریز است که لبه های عمیق یا گاهی تقریباً کامل دارند. برگ‌ها و ساقه‌ها وقتی شکسته می‌شوند، لاتکس سفیدی ترشح می‌کنند. برگ های چرمی کوچک انجیر نارنجی دارای ساقه های کوتاه، تیغه های کمی بیضی شکل، به طول 5-10 سانتی متر، پایه های نامتقارن و راس های صاف یا کمی نوک تیز است. برگ آن دارای سطح براق سبز تیره و ورقه توری برجسته در قسمت زیرین است.

اندازه و فاصله کاشت انجیر نارنجی:

بذرهای انجیر نارنجی را می توانید در ردیف هایی بکارید که 20 تا 30 سانتی متر از هم فاصله دارند.

مراقبت از گیاه انجیر نارنجی:

برای درختان انجیر در فضای باز، درخت را در بهار یا اوایل پاییز در آفتاب کامل بکارید. همانطور که در مورد اکثر گیاهان وجود دارد، گیاهانی که در زمین کاشته می شوند سریعتر رشد می کنند و میوه بیشتری نسبت به گیاهان در ظروف دارند زیرا ظرف سیستم ریشه را محدود می کند و گیاه را کوچکتر نگه می دارد. هنگام تغذیه گیاهان در گلدان یا در زمین، سطح متوسط ​​کود بهترین است.

نور خورشید مناسب:

درخت انجیر نارنجی با قرار گرفتن در معرض آفتاب کامل بهترین رشد را دارد.

خاک مناسب:

درختان انجیر می توانند در بیشتر انواع خاک رشد کنند به شرطی که خاک به خوبی زهکشی شده و حاوی مقدار زیادی مواد آلی باشد.

آبیاری مناسب:

به عنوان یک قاعده کلی، یک درخت انجیر حداقل 1 تا 1 1/2 اینچ آب در هفته نیاز دارد. برگ های درخت را بررسی کنید، اگر شروع به زرد شدن و افتادن کردند، نشانه آن است که درخت باید آبیاری شود. خاک را مرطوب نگه دارید اما خیس نکنید. افزودن یک لایه مالچ در اطراف درخت می تواند به حفظ رطوبت کمک کند.

برداشت انجیر نارنجی:

اکثر درختان انجیر سه تا پنج سال طول می کشد تا میوه ها را شروع کنند. قبل از آن، انجیر ممکن است در امتداد ساقه هایی که هر برگ به آن می چسبد تشکیل شود، اما نمی رسند. انجیر گلدانی ممکن است زودتر میوه بدهد.