بذر اسپرس (سرده)

اسپرس گیاهان چند ساله اوراسیا از خانواده حبوبات با 150 گونه مختلف هستند. در بسیاری از کشورها در اروپا و آمریکای شمالی، در مراتع روی خاک های آهکی می روید اما بیشترین رشد را در ایران دارد.

این گیاهان بسیار مغذی علوفه مهمی برای اسب های سنگین کار در کشاورزی بودند و هنوز هم منبع عالی شهد برای تولید عسل و همچنین گرده برای غذای زنبور عسل هستند.

ویژگی های ظاهری اسپرس

اسپرس ها عمدتاً گیاهان نیمه گرمسیری هستند و در علفزار، زمین های کشاورزی و زمین های بایر رشد می کنند. برگها به شکل پینی، متناوب، با 6 تا 14 جفت برگچه مستطیلی تا خطی هستند. اسپرسها دارای گلهای صورتی کم رنگ هستند که معمولاً بین تیر و شهریور شکوفا می شوند و توسط زنبورهای عسل و زنبورهای منفرد گرده افشانی می شوند. غلاف‌های گرد تک‌دانه دارای خوشه‌های برجسته یا برآمدگی‌های مشابه در بسیاری از گونه‌ها هستند که آنها را قادر می‌سازد به خز پستانداران بزرگ بچسبند و در نتیجه توزیع شوند.

اندازه و فاصله کاشت اسپرس:

بذرها را به عمق 1 الی 2 سانتی متر و در ردیف هایی به فاصله 40 سانتی متر از هم بکارید.

مراقبت از گیاه اسپرس

اسپرس تمایل به رشد در مناطق خشک و بایر دارد. بذرهای اسپرس را در عمق چند سانتی متر بکارید. میتوانید بدون نظم و در نظر نگرفتن ردیف های عمیق این بذر را بکارید. اسپرس ب مراقبت خاصی احتیاج ندارد و گیاه راحتی برای باغبانان محسوب می شود.

نور خورشید مناسب:

اسپرس در سایه نمی تواند رشد کند و حداقل به 6 ساعت آفتاب در روز احتیاج دارد.

خاک مناسب:

از ن جایی که اسپرس در مناطق بایر به راحتی رشد می کند دارای مقاومت خوبی نسبت به انواع خاک دارد و میتواند شرایط اقلیمی متفاوتی را تحمل کند.

آبیاری مناسب:

به طور معمول دارای ریشه عمیق است و بنابراین بسیار مقاوم به خشکی است

برداشت اسپرس

اسپرس گیاه بلندی است و می تواند دو یار قابل برداشت باشد در عین حال می تواند باقی بماند تا به عنوان غذای دام در چراگاه استفاده شود یا به بذر بنشیند.