بذر آویشن باغی (ولگار)

آویشن باغی (ولگار) گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده نعناع است که بومی جنوب اروپا از غرب مدیترانه تا جنوب ایتالیا است. آویشن باغی به عنوان یک عنصر در آشپزی و به عنوان یک داروی گیاهی است. کمی تندتر از پونه کوهی و شیرین تر از مریم گلی است. آویشن باغی (ولگار) اغلب به عنوان چاشنی استفاده می شود. طعم این گیاه چند ساله مقاوم تند و قوی است.

ویژگی های ظاهری آویشن باغی (ولگار)

آویشن باغی (ولگار) دارای درختچه ای به ارتفاع 15 تا 30 سانتی‌متر و عرض 40 سانتی‌متر است. درختچه‌ای بوته‌ای با پایه چوبی همیشه سبز با برگ‌های سبز خاکستری کوچک، بسیار معطر و خوشه‌هایی از گل‌های بنفش یا صورتی است.

اندازه و فاصله آویشن باغی (ولگار):

فاصله کاشت بذر آویشن باغی (ولگار) بین 30 تا 40 سانتیمتر می‌باشد.

مراقبت از گیاه آویشن باغی (ولگار)

در باغ به عنوان پوشش زمینی مفید است، جایی که عمر آن کوتاه است، اما به راحتی از طریق قلمه تکثیر می شود. خاک را مرطوب نگه دارید و زمانی که 3 سانتیمتر بالای خاک خشک شد آب دهید. هنگامی که آویشن ایجاد شد، در صورت نیاز برداشت کنید اما از هرس بیش از یک سوم گیاه در یک زمان خودداری کنید. آویشن می تواند زمستان را تحمل کند و در بهار بر می گردد، اما در آب و هوای سردتر، شاخه های کاج یا لایه ای سنگین از مالچ را روی آویشن اضافه کنید تا از سرما محافظت شود.

نور خورشید مناسب:

آویشن در آفتاب کامل رشد می کند و گرما را دوست دارد. اگر در گلدان در داخل خانه رشد می کنید، نزدیک یک پنجره آفتابی بکارید.

خاک مناسب:

برای رشد نیاز به خاک غنی و حاصلخیز دارد، خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

آبیاری مناسب:

به آبیاری متوسطی نیاز دارد.

برداشت مناسب آویشن باغی (ولگار)

آویشن را درست قبل از گلدهی گیاه با بریدن پنج تا شش برگ بالایی برداشت کنید. بهتر است آویشن را صبح بعد از خشک شدن شبنم برداشت کنید.