بذر آلبالو محلی

آلبالو محلی درختی از خانواده گیلاس و بومی ایران است اما می تواند در بیشتر مناطق نیمکره شمالی که تابستان خنک داشته باشد رشد کند. آنها به سرمای زمستانی نیاز دارند تا در بهار شکوفا شوند. درختان در بهار خیلی زود شکوفا می شوند، درست بعد از هلو و زودتر از سیب.

آلبالو محلی ویتامین A و مقادیر کمی از مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر را تامین می کنند.

ویژگی های ظاهری آلبالو محلی:

درختان آلبالو محلی بزرگ و نسبتاً عمودی هستند و ارتفاع آنها تا 4 متر می رسد. این میوه نوعی دروپه گوشتی (میوه هسته دار) است که عموماً به شکل قلب تا تقریباً کروی، به قطر حدود 2 سانتی متر است و رنگ آن از زرد تا قرمز تقریباً سیاه متغیر است و طعم ترش تری نسبت به دیگر آلبالو ها دارد.

اندازه و فاصله کاشت آلبالو محلی:

آلبالو محلی های استانداردی که بزرگ می شوند باید در فاصله 2 تا 3 متر کاشته شوند. می توانید درختان کوتوله را با فاصله 1 تا 2 متر از هم فاصله دهید. هنگامی که درخت خود را کاشتید، آن را برای سال اول به طور مداوم آبیاری کنید، اما خیس نکنید.

مراقبت از گیاه آلبالو محلی:

شکوفه های درختان آلبالو محلی در حال رشد بسیار مستعد آسیب سرما هستند که باعث کاهش محصول میوه شما می شود. درختان آلبالو محلی زودتر از انواع ترش شکوفا می شوند، بنابراین بیشتر در معرض آسیب سرمازدگی هستند. باید به یاد داشته باشید که درختان را هرس کنید تا میوه خوبی تولید کنند. درختان آلبالو محلی که به درستی هرس شده باشند میوه بهتر و به مقدار بیشتری تولید می کنند.

نور خورشید مناسب:

آلبالو محلی به حدود هشت ساعت نور خورشید در روز نیاز دارند، بنابراین نمی توانید آنها را در جایی که در سایه درختان دیگر رشد کنند، بکارید.

خاک مناسب:

کاشت درختان آلبالو محلی به خاکی با زهکشی خوب و حاصلخیز نیاز دارد. درختان آلبالو محلی بسیار مستعد پوسیدگی ریشه هستند، بنابراین خاک باید به خوبی زهکشی کند.

آبیاری مناسب:

درخت آلبالو محلی به آبیاری متوسط و منظم نیاز دارد.

برداشت آلبالو محلی:

پرندگان عاشق آلبالو محلی هستند. به این دلیل است که یا باید آنها را با پرندگان تقسیم کنید یا درخت خود را با توری بپوشانید تا از ورود پرندگان به محصول خود جلوگیری کنید. آلبالو وقتی رسیده است نرم و آبدار است. آلبالو محلی زمانی آماده است که رنگ آن یکنواخت باشد و در میوه گوشتی طعم شیرینی پیدا کند