گوجه فرنگی مسافرین، میوه هایی با کیفیت بالا و در اندازه کوچک تا متوسط تولید می کند که مانند بسیاری از گونه های دیگر، رنگ صورتی دلپذیری دارد. این میوه ها طعم بسیار ملایمی دارند و برای برش دادن در سالاد و برای متقاعد کردن بچه هایی که ادعا می کنند طعم گوجه فرنگی تازه را دوست ندارند، انتخاب خوبی هستند.
ویژگی های ظاهری گوجه فرنگی مسافرین:
گوجه فرنگی مسافرین یک گوجه فرنگی با ارتفاع تاک در حدود 1.5 متر است این بدین معناست که باید برای آنها داربست تهیه کرد. آنها مقاومت خوبی به بیماری دارند. گوجه فرنگی مسافرین یک نوع گوجهفرنگی با اندازه متوسط، کرهای شکل و صورتی است که طعمی شیرین و تارت کلاسیک دارد. این گوجه فرنگی معروف در دهه 1960 در دانشگاه آرکانزاس برای بهبود مقاومت در برابر ترک و تحمل در آب و هوای گرم پرورش داده شد.
اندازه و فاصله کاشت گوجه فرنگی مسافرین:
در صورت کاشت چندین گیاه گوجه فرنگی، آنها را با فاصله 60 تا 120 سانتی متر از هم فاصله دهید. این گیاهان بسیار بزرگ هستند و به چندین متر مربع مساحت باغ نیاز دارند.
مراقبت از گیاه گوجه فرنگی مسافرین:
یک گونه ارثی از گوجه فرنگی با گرده افشانی باز است که توسط دانشگاه آرکانزاس در سال 1968 پرورش داده شد. این گیاه با میوه های قرمز گرد با وزن تقریباً 170 گرم است.
نور خورشید مناسب:
برای داشتن بهترین عملکرد نیازمند 8 ساعت نور آفتاب است.
خاک مناسب:
خاک کمی اسیدی را ترجیح میدهد همچین قبل از کاشت از مرطوب بودن خاک اطمینان حاصل کنید.
آب مناسب:
به آبیاری زیاد و منظم احتیاج دارد.
برداشت گوجه فرنگی مسافرین:
در 70 الی 80 روز آماده برداشت می شود.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.