بذر گل نخودی

گل نخودی گیاهی گلدار بومی سیسیل، جنوب ایتالیا و جزایر دریای اژه است. گل نخودی با عطر فریبنده خود، گل های عالی برای باغ ها و دسته گل ها می سازد.

ویژگی های ظاهری گل نخودی:

گل نخودی یک گیاه صخره ای یکساله است که تا ارتفاع 1 تا 2 متر رشد می کند و احتیاج به داربست دارد. برگها با دو برگچه و یک پیچک انتهایی است که به اطراف گیاهان و ساختارهای نگهدارنده می پیچد و به نخود شیرین کمک می کند تا بالا رود. گلها معمولاً بوی قوی دارند.تنوع رنگ گل ها بسیار زیاد است.

اندازه و فاصله کاشت گل نخودی:

بذرها را در عمق 1 سانتی متری در سلول های جداگانه یک سینی بذر بکارید.

مراقبت از گیاه گل نخودی:

در اوایل بهار حدود 6 تا 7 هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان در سینی نشا بکارید، سپس به محض اینکه خاک گرم شد، آن را در زمین اصلی بکارید. گل نخودی می تواند سرماهای سبک را تحمل کند. خیساندن بذرها در طول شب ابتدا پوشش بیرونی را نرم کرده و به جوانه زنی کمک می کند. هنگامی که آنها اولین برگ های نخود مانند خود را نشان دادند، به آرامی آنها را بردارید و در یک گلدان بزرگتر بگذارید تا سفت شوند.

نور خورشید مناسب:

مکانی را در آفتاب کامل یا سایه بسیار روشن با خاک غنی و با زهکشی خوب انتخاب کنید. چند هفته قبل از کاشت نهال، مقدار زیادی مواد آلی اضافه کنید.

خاک مناسب:

گل نخودی را در خاک عمیق، غنی، لومی و مرطوب، اما نه باتلاقی، کشت کنید. خاک غنی و لومی حاوی مقادیر بالایی از مواد آلی است. خاک خنثی تا کمی قلیایی دارای pH 7.0 تا 7.5 خواهد بود.

آبیاری مناسب:

گل نخودی به ندرت بیش از یک بار در هفته نیاز به آبیاری دارد، اما شما باید رطوبت آن را در طول فصل رشد حفظ کنید. آنها هوای گرم را دوست ندارند، بنابراین در تابستان آنها را به طور منظم آبیاری کنید، اما این کار را در اوایل روز انجام دهید تا از ریزش جوانه ها، محصول دهی و گل های کمتر و جلوگیری از سوختن گیاهان جلوگیری شود.

برداشت گل نخودی:

برای طولانی ترین عمر گلدان، گل نخودی را زمانی بچینید که حداقل دو گل باز نشده در نوک ساقه وجود داشته باشد.