بذر گل موسکاری بنفش

گل موسکاری بنفش تیره ای از گیاهان پیازدار چند ساله بومی اوراسیا است که در بهار خوشه هایی از گل های متراکم، معمولاً آبی رنگ، شبیه خوشه های انگور تولید می کند. تعدادی از گونه های موسکاری به عنوان گیاهان زینتی باغی استفاده می شود.

گل موسکاری بنفش در دنیای قدیم، از جمله حوضه مدیترانه، مرکز و جنوب اروپا، شمال آفریقا، غرب، مرکز و جنوب غربی آسیا سرچشمه گرفته است. در جاهای دیگر، از جمله شمال اروپا و ایالات متحده، طبیعی شده است.

ویژگی های ظاهری گل موسکاری بنفش

گل موسکاری بنفش معمولاً یک یا چند برگ باریک دارند که از یک پیاز بیرون می آیند. گل‌ها در بهار ظاهر می‌شوند و به شکل یک سنبله یا ساقه در یک مارپیچ بسته یا شل در اطراف یک ساقه مرکزی قرار می‌گیرند. گل ها معمولاً با بالغ شدن گلها فاصله کمتری دارند. رنگ گل از آبی کم رنگ تا آبی بسیار تیره، در برخی موارد تقریباً سیاه متغیر است.

گل‌های منفرد از شش گل سرک‌های جوش‌خورده تشکیل شده‌اند که شکل کروی تا بیضی شکل را تشکیل می‌دهند، در انتها منقبض شده و دهانی را تشکیل می‌دهند که در اطراف آن انتهای سرگل‌ها به‌صورت لوب‌های کوچک یا «دندان‌ها» ظاهر می‌شوند، که ممکن است رنگ متفاوتی با بقیه داشته باشند.

اندازه و فاصله کاشت بذر گل موسکاری بنفش:

بذر گل موسکاری بنفش را در ردیف هایی به فاصله 15 سانتی متر از هم بکارید.

مراقبت از گیاه گل موسکاری بنفش

موسکاری به راحتی رشد می کند. برخی از گونه ها جزو اولین گل های باغی هستند که در بهار شکوفا می شوند. آنها را می توان در بسترها یا ظروف کشت کرد، برای رشد زمستانی در داخل خانه مجبور شد، یا در محیط های جنگلی طبیعی کرد. موسکاری در اواسط بهار و همزمان با گل نرگس و گل لاله شکوفا می شود. آنها فقط باید در عمق 3 اینچ و 2-3 اینچ از یکدیگر کاشته شوند، که کاشت آنها را سریع و آسان می کند.

نور خورشید مناسب:

در آفتاب تا سایه کامل رشد می کنند.

خاک مناسب:

گل موسکاری بنفش خاک شنی با زهکشی خوب را ترجیح می دهند که اسیدی است تا خنثی و نه خیلی غنی. به طور طبیعی در جنگل‌ها یا مراتع یافت می‌شوند و معمولاً در چمن‌زارها، مرزها، باغ‌های سنگی و ظروف کشت می‌شوند.

آبیاری مناسب:

به آبیاری متوسط اما منظم احتیاج دارد.

برداشت گل موسکاری بنفش:

پس از کاشت، بذر گل موسکاری بنفش از اوایل تا اواخر بهار شکوفا می شود.