بذر نانابری

نانابری درختی با اندازه متوسط ​​و برگریز است که ارتفاع آن به حدود 5 متر و گستردگی آن به 4 متر می رسد و تمایل به تقلا از همسایگان دارد. درختان به طور طبیعی تقریباً در کل آفریقای جنوبی به جز استان های کیپ غربی و شمالی وجود دارد. زیستگاه آن از سطح دریا تا ارتفاعات دراکنزبرگ متفاوت است.

درختچه ای جذاب بومی آفریقای جنوبی است که در پاییز دارای شاخ و برگ های زرد تا نارنجی-قرمز خودنمایی می کند. این یک درختچه معمولی در سراسر بخش های شرقی آفریقای جنوبی است. همراه با چندین گونه دیگر در این جنس، می توان از آن بیشتر در باغ ها استفاده کرد.

ویژگی های ظاهری نانابری:

این درخت گلهای کوچک و سفید مایل به کرمی را به صورت دسته جمعی تولید می کند که به شکل دروپه های کوچک و مسطح (5-6 میلی متر) در می آیند که در زمان رسیدن قرمز یا نارنجی و در صورت خشک شدن قهوه ای می شوند. درختچه ای خزان کننده تا درخت کوچک تا ارتفاع 6 متر با پوست صاف و قهوه ای مایل به خاکستری است.

برگها که در جوانی صورتی هستند و در پاییز به زرد مات تا قرمز نارنجی تبدیل می‌شوند، سه برگچه‌ای هستند، با دو برگچه کناری کوچکتر از برگچه انتهایی، سبز تیره در بالا و سبز کم رنگ‌تر در پایین با کرک‌های بلند. برگچه ها بر روی یک دمبرگ باریک بی نشین هستند.

نحوه پرورش گیاه نانابری:

این گونه تقریباً در هر نوع خاکی رشد می کند. گیاهان جوان به آب زیادی نیاز دارند، اما پس از استقرار، نیاز زیادی به آب ندارند. بنابراین این گیاهان موضوعات خوبی برای باغبانی از نظر آب هستند. این درختچه در یک خاک خنک با یک لایه ضخیم از کپک برگ (ماده آلی طبیعی) در بالای آن به خوبی عمل می کند.

گونه های Searsia به راحتی از طریق بذر و لایه بندی هوا تکثیر می شوند و S.dentata نیز می تواند به راحتی از قلمه ها رشد کند. بذر را در سینی ها بکارید و در صورت وجود از گرمایش زیرسطحی یا دستگاه مه پاش استفاده کنید تا دمای ثابت 20-25 درجه سانتیگراد برای تسریع جوانه زنی بذر فراهم شود.

نانابری در هوای سردتر به بهترین وجه رشد می کنند و باید در اوایل بهار یا پاییز زمانی که دما سرد شده است، کاشته شوند.

اندازه و فاصله کاشت :

بذر نانابری را با فاصله 30 سانتی متر بکارید. بذرها را با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید.

مراقبت از گیاه نانابری:

برای از بین بردن شاخه های مرده و شکل دادن به آن هرس کنید. می توان از آن به عنوان یک گیاه پرچین استفاده کرد و اگر از نزدیک کاشته شود یک سد بسیار قوی ایجاد می کند. مقاوم به سرما و خشکی است و گیاه ظرفی زیبایی می سازد.

نور خورشید مناسب:

نانابری آفتاب یا نیمه سایه را ترجیح می دهد.

خاک مناسب:

خاک اسیدی بین 4.2 تا 5.2 pH و فقط مقادیر متوسطی از رطوبت را ترجیح می دهد.خاک های شنی یا لومی را ترجیح می دهند که دارای سیستم های ریشه ای کم عمق هستند که از مالچ و کود سود می برند.

آبیاری مناسب:

بعد از کاشت آبیاری کنید و خاک را مرطوب نگه دارید تا بذرها در حدود هفت روز جوانه بزنند.

برداشت:

زمان باردهی تحت تأثیر شرایط محلی مانند آب و هوا، ارتفاع و عرض جغرافیایی است، بنابراین زمان برداشت در نیمکره شمالی می تواند از ماه اردیبهشت تا مرداد متفاوت باشد.