ناخنک بومی مناطق معتدل نیمکره شمالی به ویژه ایران است. ناخنک برای علوفه، یونجه و مراتع کشت می شود. همچنین برای بهبود خاک استفاده شده است. ریشه ها به جلوگیری از فرسایش و تثبیت نیتروژن در خاک از طریق گره های متعدد تثبیت نیتروژن کمک می کنند.
ویژگی های ظاهری ناخنک:
ناخنک یک گیاه یکساله یا دو ساله باشد و در زمان بلوغ 1.2-1.8 متر ارتفاع دارد. برگها به طور متناوب روی ساقه و دارای سه برگچه هستند. گلهای زرد در بهار و تابستان شکوفا میشوند و در غلافهایی که معمولاً یک دانه دارند میوه میدهند. بذرها می توانند تا 30 سال زنده باشند. گیاهان دارای ریشه های بزرگ هستند و به صورت گروهی رشد می کنند.
اندازه و فاصله کاشت ناخنک:
ناخنک را با فاصله 30 سانتی متر از هم بکارید.
مراقبت از گیاه ناخنک:
ناخنک به خشکی و به طور استثنایی به سرما مقاوم هستند. از طریق بذر تکثیر می شوند و مقدار زیادی از آنها تولید می کنند.
نور خورشید مناسب:
در نور کامل یا جزئی خورشید رشد میکند.
خاک مناسب:
ناخنک معمولاً در خاکهای لومی و رسی آهکی با pH بالای 6.5 رشد میکند و میتواند دمای سرد و خشکی را تحمل کند.
آبیاری مناسب:
به آبیاری متوسط و منظم احتیاج دارد.
برداشت ناخنک:
ناخنک پس از 80 الی 90 روز قابل برداشت است.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.