مریم گلی گل آبی یک گیاه علفی چند ساله بومی نووو لئون، مکزیک و بخش هایی از ایالات متحده از جمله تگزاس و اوکلاهاما است.
ویژگی های ظاهری مریم گلی گل آبی:
سنبلههای آبی-بنفش بر روی گیاه فشردهای از برگهای معمولی باریک شبیه مریم گلی قرار دارند. با این حال، برگ های براق آن چیزی است که این گونه را از سایر مریم گلی متمایز می کند که دارای برگ های مخملی مات هستند. قد مریم گلی به 60 تا 90 سانتی متر می رسد. شکل تیغه برگ از بیضی – نیزه ای تا نیزه ای متفاوت است. محور گل آذین یک موی آبی و به ندرت سفید است. کاسه گل کوتاه دارای دندانه های کاسه گل بسیار کوتاه است. آنها پرمویی آبی یا سفید هستند، به طوری که تک تک دندان های مینا به سختی قابل تشخیص هستند. گلهای آبی-سفید روشن، باریک و درخشان هستند. طول تاج حدود 2.5 اینچ خواهد بود. داخل تاج هیچ نوار موی حلقه ای شکل وجود ندارد.
اندازه و فاصله کاشت مریم گلی گل آبی:
بذر مریم گلی گل آبی را در ردیف های با فاصله 20 الی 40 سانتی متر از هم بکارید.
مراقبت از گیاه مریم گلی گل آبی:
این گیاه به آفتاب کامل یا جزئی نیاز دارد و با خاک خوب تا 18 اینچ یا بیشتر رشد می کند و پروانه ها و مرغ مگس خوار را جذب می کند. این گیاه به مناطق سختی مقاوم است این گیاه از دی تا یخبندان گل می دهد.
در عرض های جغرافیایی معتدل به عنوان گیاهی یک ساله کشت می شود و به عنوان گیاه زینتی در پارک ها و باغ ها به ویژه در تخفیف های تابستانی استفاده می شود. می توان از آن به عنوان گل شاخه بریده نیز استفاده کرد.
نور خورشید مناسب:
یک مکان کاملاً آفتابی یا نیمه سایه با خاک با زهکشی خوب که با کمپوست یا سایر اصلاحات ارگانیک تقویت شده است فراهم کنید.
خاک مناسب:
به خاک لومی و pH خنثی بین 6.0 و 6.5 نیاز دارد.
آبیاری مناسب:
در مناطقی که گیاه چند ساله است، آبیاری منظم ضروری است. در مناطق خنک تر، آب را در هنگام نصب و سپس آبیاری عمیق و نادر تهیه کنید.
برداشت مریم گلی گل آبی:
پس از 50 الی 60 روز آماده برداشت می شود.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.