درخت جاکاراندا یک درخت نیمه گرمسیری بومی جنوب مرکزی آمریکای جنوبی است که به دلیل گل های بنفش رنگ جذاب و ماندگارش به طور گسترده در جاهای دیگر کاشته شده است.
ویژگی های ظاهری درخت جاکاراندا:
ارتفاع درخت تا 20 متر می رسد. پوست آن نازک و قهوه ای مایل به خاکستری است، زمانی که درخت جوان است صاف است اما در نهایت پوسته پوسته می شود. شاخه ها باریک و کمی زیگزاگی هستند. آنها قهوه ای مایل به قرمز روشن هستند. طول گل ها تا 5 سانتی متر می رسد و در خوشه های 30 سانتی متری دسته بندی می شوند. آنها در بهار و اوایل تابستان ظاهر می شوند و تا دو ماه باقی می مانند. پس از آن ها غلاف های چوبی بذر به قطر حدود 5 سانتی متر که حاوی تعداد زیادی دانه های مسطح و بالدار هستند، قرار می گیرند.
اندازه و فاصله کاشت درخت جاکاراندا:
درخت جاکاراندا را به فاصله 3 الی 4 متر از هم بکارید.
مراقبت از گیاه درخت جاکاراندا:
با خیس کردن آن با شلنگ به مدت نیم ساعت، خاک را عمیقاً مرطوب نگه دارید، اما بین دو آبیاری اجازه دهید خشک شود. مراقبت از درخت جاکاراندا تقریباً همیشه شامل هرس است. برای اینکه به بهترین شکل شکوفه ها نمایش داده شود، شاخه های کوچکتر باید در اوایل بهار کوتاه شوند. شاخه های مرده و شکسته را همانطور که در طول سال ظاهر می شوند قطع کنید. شاخه های آسیب دیده را کمی فراتر از ساقه کناری برش دهید. بهترین زمان برای هرس درختان جاکاراندا در فصل زمستان قبل از شروع رشد جدید است.
نور خورشید مناسب:
سریعترین رشد را در مکانی کاملاً آفتابی در خاک های مرطوب، غنی، عمیق و با زهکشی خوب دارد.
خاک مناسب:
در شرایط سیلابی و همچنین خاک با زهکشی خوب رشد می کنند.
آبیاری مناسب:
خاک مرطوب را ترجیح می دهند.
برداشت درخت جاکاراندا:
درخت جاکاراندا رشد یافته از قلمه ها یا پیوند شده به پایه نهال، دو تا سه سال طول می کشد تا شکوفا شوند. اگر جاکاراندای خود را از دانه شروع کرده اید، مدت بیشتری از هفت تا 14 سال صبر کنید.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.