خار مریم (ماریتیغال) گیاهی یک ساله یا دو ساله بومی منطقه مدیترانه اروپا از جمله یونان، شرق به ایران و افغانستان است. این گیاه عمدتاً به عنوان یک گیاه دارویی کشت می شود، اما به عنوان یک منبع غذایی نیز ذکر شده است.
ویژگی های ظاهری خار مریم (ماریتیغال):
خار مریم (ماریتیغال) دارای گل های قرمز تا بنفش و برگ های سبز کم رنگ براق با رگه های سفید است. در اصل بومی اروپای جنوبی تا آسیا بود، اما اکنون در سراسر جهان یافت می شود.
مراقبت از گیاه خار مریم (ماریتیغال):
خار مریم یک محصول سازگار با نیازهای کم است. خار مریم گیاهی است دوساله، معمولاً به صورت گیاهی یکساله رشد میکند که کشت آن را ساده میکند. بذرها به طور مستقیم در خاک با عمق کاشت 1 تا 1.5 سانتی متر کاشته می شوند. برای جوانه زنی حداقل دمای 2 درجه سانتیگراد مورد نیاز است.
کاشت بسته به شرایط آب و هوایی می تواند در پاییز یا بهار انجام شود. فاصله ردیف ها بین 40 تا 75 سانتی متر با فضای بوته حدود 25 سانتی متر در ردیف ها است. به دلیل نیاز کم به مواد مغذی لزوماً نیازی به کوددهی نیست. کوددهی استاندارد 50 کیلوگرم نیتروژن، 30 کیلوگرم فسفر و 60 کیلوگرم پتاسیم در هکتار قبل از کاشت برای بهبود عملکرد اعمال می شود.
نور خورشید مناسب:
به 8 ساعت آفتاب کامل نیازمند است.
خاک مناسب:
خار مریم نیاز خاکی کمی دارد و به خشکی مقاوم است. PH مطلوب بین 5.5 تا 7.6 است، اما محدوده وسیعی قابل قبول است. خاک های خشک و سنگلاخ را ترجیح نمی دهد.
آبیاری مناسب:
به آبیاری متوسط اما منظم نیاز دارد.
برداشت گیاه خار مریم (ماریتیغال):
از آنجایی که سر گل ها به طور یکنواخت می رسند، زمان برداشت بهینه حدود یک دو هفته پس از خشک شدن 50 درصد از سر گل ها است. برای برداشت می توان از کمباین معمولی غلات استفاده کرد.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.