بذر توت سیاه

توت سیاه، توت معمولی و توت کرم ابریشم، یک درخت توت با رشد سریع و کوچک تا متوسط ​​است که ارتفاع آن به 10 تا 20 متر می رسد. این درخت به طور کلی یک درخت کوتاه مدت با طول عمر قابل مقایسه با عمر انسان است، اگرچه برخی از نمونه های شناخته شده به بیش از 250 سال عمر دارند. این گونه بومی هند است.

توت سیاه به طور گسترده ای برای تغذیه کرم های ابریشم استفاده شده در تولید تجاری ابریشم کشت می شود. همچنین به دلیل انتشار سریع گرده هایش که با بیش از نیمی از سرعت صوت پرتاب می شود، قابل توجه است.

مواد شیمیایی موجود در میوه توت سیاه و شاخه های توت سیاه ممکن است اثرات کاهش قند خون داشته باشند. مردم از توت سیاه برای یبوست، علائم یائسگی، آبریزش بینی و بسیاری از شرایط دیگر استفاده می کنند، اما هیچ مدرک علمی خوبی برای حمایت از این موارد وجود ندارد.

ویژگی های ظاهری بذر توت سیاه:

در شاخه‌های جوان و قوی، برگ‌ها ممکن است تا 30 سانتی‌متر طول داشته باشند و دارای لبه‌های عمیق و پیچیده با لوب‌های گرد باشند. در درختان مسن‌تر، برگ‌ها معمولاً 5 تا 15 سانتی‌متر (2.0 تا 5.9 اینچ) طول، بدون لوب، در پایه قلب‌دار و در نوک آن گرد تا نوک تیز و در حاشیه دندانه‌دار هستند. به طور کلی، درختان در مناطق معتدل برگریز هستند، اما درختانی که در مناطق گرمسیری رشد می کنند ممکن است همیشه سبز باشند.

گل ها گربه های تک جنس هستند. طول گربه های نر 2 تا 3.5 سانتی متر  و گربه های ماده 1 تا 2 سانتی متر است. گل‌های نر و ماده معمولاً روی درختان جداگانه یافت می‌شوند، اگرچه ممکن است روی یک درخت نیز دیده شوند. طول میوه 1-1.5 سانتی متر  است. در طبیعت به رنگ بنفش تیره است، اما در بسیاری از گیاهان کشت شده از سفید تا صورتی متفاوت است. برخلاف طعم شدیدتر توت قرمز و توت سیاه، شیرین است اما ملایم است. دانه ها به طور گسترده ای در فضولات پرندگانی که میوه را می خورند پراکنده می شوند.

ساده‌ترین راه برداشت این است که شاخه‌ها را تکان دهید تا توت‌های رسیده به زمین بیفتند. توت ها را با گرفتن آنها بر روی یک ملحفه یا برزنت که یا روی زمین می گذارید یا چند دسته دست در گوشه ها گرفته اید بازیابی کنید. از نظر علمی به دلیل حرکت سریع گیاه در رهاسازی گرده از پوست گربه‌هایش قابل توجه است. برچه ها به عنوان منجنیق عمل می کنند و انرژی الاستیک ذخیره شده را تنها در 25 میکرو ثانیه آزاد می کنند. حرکت حاصل تقریباً 380 مایل در ساعت (610 کیلومتر در ساعت) است که تقریباً نصف سرعت صوت است که آن را سریع‌ترین حرکت شناخته شده در قلمرو گیاهان می‌کند.

مراقبت ار بذز گل توت سیاه

توت سیاه در شاخه‌های جوان و قوی، برگ‌ها ممکن است تا 30 سانتی‌ متر طول داشته باشند و دارای لبه‌های عمیق و پیچیده با لوب‌های گرد باشند. در درختان مسن‌تر، برگ‌ها معمولاً 5 تا 15 سانتی‌متر طول، بدون لوب، در پایه قلب‌دار و در نوک آن گرد تا نوک تیز و در حاشیه دندانه‌دار هستند. به طور کلی، درختان در مناطق معتدل برگریز هستند، اما درختانی که در مناطق گرمسیری رشد می کنند ممکن است همیشه سبز باشند.

گل ها گربه های تک جنس هستند. طول گربه های نر 2 تا 3.5 سانتی متر (0.8 تا 1.4 اینچ) و گربه های ماده 1 تا 2 سانتی متر (0.4-0.8 اینچ) است. گل‌های نر و ماده معمولاً روی درختان جداگانه یافت می‌شوند، اگرچه ممکن است روی یک درخت نیز دیده شوند. طول میوه 1-1.5 سانتی متر (0.4-0.6 اینچ) است. در طبیعت به رنگ بنفش تیره است، اما در بسیاری از گیاهان کشت شده از سفید تا صورتی متفاوت است. برخلاف طعم شدیدتر توت قرمز و توت سیاه، شیرین است اما ملایم است. دانه ها به طور گسترده ای در فضولات پرندگانی که میوه را می خورند پراکنده می شوند.

توت سیاه از نظر علمی به دلیل حرکت سریع گیاه در رهاسازی گرده از پوست گربه‌هایش قابل توجه است. برچه ها به عنوان منجنیق عمل می کنند و انرژی الاستیک ذخیره شده را تنها در 25 میکرو ثانیه آزاد می کنند. حرکت حاصل تقریباً 380 مایل در ساعت (610 کیلومتر در ساعت) است که تقریباً نصف سرعت صوت است که آن را سریع‌ترین حرکت شناخته شده در قلمرو گیاهان می‌کند.

نور خورشید مناسب:

توت بسیار سازگار است و آفتاب کامل تا سایه روشن و اکثر انواع خاک را تحمل می کند. این درختان سخت از بذر، قلمه های ریشه دار و گیاهان کانتینری رشد می کنند. برای بهترین نتیجه، آن را در هوای خنک بهار یا پاییز بکارید.

خاک مناسب:

توت سیاه که عاشق آفتاب کامل است، به راحتی در خاک های غنی از هوموس، حاصلخیز، مرطوب و با زهکشی خوب رشد می کند. پناه از بادهای سرد و خشک.

آبیاری مناسب:

در طول فصل رشد آزادانه و یک یا دو بار در هفته در دوره های خشک آبیاری کنید. اما دوباره، گیاهان با شکوه صبحگاهی می توانند شرایط خشک تری را تحمل کنند. آبیاری را در زمستان کاهش دهید.

برداشت بذر توت سیاه:

ساده‌ترین راه برداشت این است که شاخه‌ها را تکان دهید تا توت‌های رسیده به زمین بیفتند. توت ها را با گرفتن آنها بر روی یک ملحفه یا برزنت که یا روی زمین می گذارید یا چند دسته دست در گوشه ها گرفته اید بازیابی کنید.