گل پریوش قرمز گونهای از گیاهان گلدار از خانواده Apocynaceae است. این گیاه بومی ماداگاسکار است، اما در جاهای دیگر به عنوان یک گیاه زینتی و دارویی رشد می کند. این گونه از دیرباز برای داروهای گیاهی کشت می شده است، زیرا می توان آن را به 2600 سال قبل از میلاد ردیابی کرد. در طب سنتی چینی، عصاره آن در برابر بیماری های متعددی از جمله دیابت، مالاریا و لنفوم هوچکین استفاده شده است.
ویژگی های ظاهری گل پریوش قرمز:
گل پریوش قرمز یک بوته یا گیاه علفی همیشه سبز است که ارتفاع آن 1 متر است. برگ ها بیضی شکل تا مستطیلی، سبز براق، بدون کرک، با رگ میانی کم رنگ و دمبرگ کوتاه هستند. آنها در جفت های مخالف مرتب شده اند. گلها مرکز قرمز تیره، با یک لوله پایه به طول 2.5-3 سانتیمتر و یک کرولا به قطر 2-5 سانتیمتر با پنج گلبرگ هستند. مانند لوب ها میوه یک جفت فولیکول به طول 2-4 سانتی متر و 3 میلی متر عرض است.
اندازه و فاصله کاشت گل پریوش قرمز:
بذر گل پریوش قرمز را با فاصله 20 سانتی متر بکارید. بذرها را با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید.
مراقبت از گیاه گل پریوش قرمز:
بذر گل پریوش قرمز در فصل گرم در مناطق معتدل مورد استقبال قرار می گیرد. در شرایط خشک و کمبود مواد مغذی گیاه محبوبی است. آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب ترجیح داده می شود.
نور خورشید مناسب:
گل پریوش قرمز عاشق یک موقعیت گرم و آفتابی در باغ هستند.
خاک مناسب:
خاک حاصلخیز، ترجیحاً سست و لومی با زهکشی کافی را ترجیح می دهد، اما می تواند شرایط خشک را نیز تحمل کند.
آبیاری مناسب:
بعد از کاشت آبیاری کنید و خاک را مرطوب نگه دارید تا بذرها جوانه بزنند.
برداشت گل پریوش قرمز:
در بهار و تابستان برداشت می شود.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.