بذر ساکولنت میکس

ساکولنت میکس گیاهانی هستند که قسمت هایی از آنها ضخیم، گوشتی و غرق شده است که معمولاً برای حفظ آب در آب و هوای خشک یا شرایط خاکی به کار می روند. واژه ساکولنت از کلمه لاتین sucus به معنای شیره گرفته شده است. گیاهان ساکولنت ممکن است آب را در ساختارهای مختلفی مانند برگ و ساقه ذخیره کنند. محتوای آب برخی از اندام‌های آبدار می‌تواند تا 90 تا 95 درصد برسد.

زیستگاه این گیاهان حافظ آب اغلب در مناطقی با درجه حرارت بالا و بارندگی کم مانند بیابان ها است، اما ساکولنت ها حتی در اکوسیستم های آلپی که در خاک های سنگی رشد می کنند نیز یافت می شوند. تعدادی از آنها به عنوان گیاهان زینتی و آپارتمانی از جمله آلوئه، اچوریا، کالانکوئه و غیره کشت می شوند.

ویژگی های ظاهری ساکولنت میکس:

ساکولنت، هر گیاهی با بافت گوشتی ضخیم که برای ذخیره آب سازگار است. برخی از ساکولنت ها (به عنوان مثال، کاکتوس ها) آب را فقط در ساقه ذخیره می کنند و فاقد برگ یا برگ های بسیار کوچک هستند، در حالی که برخی دیگر (مانند آگاوها) آب را عمدتاً در برگ ها ذخیره می کنند. بیشتر ساکولنت ها دارای سیستم ریشه ای عمیق یا گسترده هستند و بومی بیابان ها یا مناطقی هستند که فصل نیمه خشک دارند.

طرز کاشت ساکولنت میکس:

دانه های ساکولنت ریز هستند! در حالی که رشد ساکولنت ها از بذر تفاوت چشمگیری با سایر گیاهان ندارد، چند چیز وجود دارد که موفقیت شما را تضمین می کند. برای رشد دانه های خود به نوعی ظرف نیاز دارید. خاک نیز یکی دیگر از اجزای حیاتی است. از خاکی استفاده کنید که برای ساکولنت های شما حتی زمانی که به طور کامل رشد کرده اند مفید باشد.

از آنجایی که دانه های ساکولنت بسیار کوچک هستند، مطمئن شوید که قبل از کاشت، بسیار مراقب باشید که دست های تمیز و فضای کاری تمیز داشته باشید. با پر کردن سینی یا ظرف خود با خاک شروع کنید. قبل از اینکه بذرها را باز کنید، پس از کار با خاک، ناحیه گلدان و دستان خود را کاملا پاک کنید.

با دست های تمیز دانه ها را با احتیاط از کیسه خارج کرده و روی خاک قرار دهید. باز هم، دانه ها بسیار کوچک هستند، بنابراین ممکن است تشخیص اینکه دانه های شما در کجا روی خاک قرار گرفته اند دشوار باشد. بذرهای ساکولنت برای جوانه زدن به نور نیاز دارند. آنها همچنین نیاز به دسترسی مداوم به آب دارند.

بهترین راه برای آبیاری بذرها غرقاب کردن ظرف از زیر است. نگه داشتن درب روی سینی های بذر به کاهش تبخیر کمک می کند، اما همچنان باید سینی را مرتباً پر کنید. برای اطمینان از مرطوب ماندن خاک، باید روزانه به ظرف خود آب اضافه کنید. همچنین اطمینان حاصل کنید که دانه ها به اندازه کافی به نور دسترسی دارند.

محل ایده برای دانه های شما در کنار یک پنجره روشن در داخل خانه است. مهم است که دما را ثابت نگه دارید. هنگامی که جوانه ها را دیدید، باید مطمئن شوید که دانه های شما جریان هوای زیادی دارند، اما همچنان خاک را مرطوب نگه دارید. اگر روی سینی استارت خود درپوش داشتید، باید آن را بردارید. بیشتر نهال های ساکولنت باید قبل از پیوند به مدت شش ماه تا یک سال در گلدان اصلی باقی بمانند.

نور خورشید مناسب:

اکثر ساکولنت ها در نور مستقیم روشن بهترین عملکرد را دارند و حداقل به 6 ساعت نور طبیعی در روز نیاز دارند. اما اگر فقط یک گوشه سایه در خانه خود دارید، گیاهانی مانند زبان مادرشوهر را انتخاب کنید که در نور کم به خوبی عمل می کنند و آنها را در نزدیکی پنجره ای به سمت جنوب یا شرق قرار دهید.

خاک مناسب:

ساکولنت ها سیستم ریشه ای کم عمقی دارند و خاکی با زهکشی خوب را ترجیح می دهند. خاک سست و صخره ای که غنی از مواد مغذی باشد بهینه است. در صورت کاشت در ظروف، از مخلوط گلدانی که مخصوص ساکولنت ها و کاکتوس ها است استفاده کنید و در گلدانی که کف آن سوراخ هایی برای زهکشی دارد، بکارید.

آبیاری مناسب:

هنگامی که گیاهان سیستم ریشه ای ایجاد کردند، می توانید به آرامی دفعات آبیاری خود را کاهش دهید. با این حال، تا زمانی که ریشه‌های آن‌ها به خوبی تثبیت نشده باشد، به یک منبع ثابت آب نیاز دارند.