بذر بوی سن بری

بویسن بری گونه ای از توت بومی شرق و مرکز آمریکای شمالی است. از انتاریو، مینه‌سوتا و ورمونت از جنوب تا جنوب فلوریدا و در غرب تا جنوب شرقی داکوتای جنوبی، نبراسکا، کانزاس و تگزاس مرکزی یافت می‌شود. توت ها خوراکی و شیرین هستند.

چوب ممکن است خشک شود و برای دود کردن گوشت با طعمی ملایم و شیرین استفاده شود. برخی از قبایل بومی آمریکا از دم کرده پوست آن به عنوان ملین یا پاک کننده استفاده می کردند.

دم کرده ریشه برای درمان ضعف و ناراحتی های ادراری استفاده می شد. شیره آن را برای درمان کرم حلقوی روی پوست می‌مالیدند. امروزه توت ها را به صورت خام مصرف می کنند، از آن در شیرینی ها استفاده می کنند و به شراب تبدیل می شوند.

ویژگی های ظاهری بویسن بری:

بویسن بری یک درخت برگریز با اندازه کوچک تا متوسط ​​است که ارتفاع آن به 10 تا 15 متر و بندرت 21 متر می رسد و قطر تنه آن تا 50 سانتی متر می رسد. می تواند تا 125 سال عمر کند.

برگها متناوب، 7-18 سانتی متر طول و 8-12 سانتی متر هستند. پهن (تقریباً دو برابر بزرگتر از برگ های توت سفید)، ساده، به طور گسترده قلب، با یک بریدگی کم عمق در پایه، به طور معمول بدون لوب در درختان بالغ، اگرچه اغلب دارای 2 تا 3 لوب، به ویژه در درختان جوان، و با حاشیه ریز دندانه دار برخلاف برگ‌های توت سفید که سطح بالایی براق دارند.

سطح رویی برگ بویسن بری به‌طور محسوسی خشن است، از نظر بافت شبیه به کاغذ سنباده ظریف است و سطح زیرین آن به‌طور متراکم با کرک‌های نرم پوشیده شده است. دمبرگ برگ هنگامی که بریده می شود، شیره شیری تراوش می کند. برگها در پاییز زرد می شوند.

گل ها نسبتاً نامحسوس هستند: کوچک، سبز مایل به زرد یا سبز مایل به قرمز و با بیرون آمدن برگها باز می شوند. گلهای نر و ماده معمولاً روی درختان جداگانه قرار دارند اگرچه ممکن است روی یک درخت نیز دیده شوند. میوه یک خوشه مرکب از چندین آکن کوچک است که توسط یک کاسه گل گوشتی احاطه شده است که از نظر ظاهری شبیه به شاه توت به طول 2-3 سانتی متر است. در ابتدا به رنگ سبز کم رنگ است که به رنگ قرمز یا بنفش تیره می رسد.

اندازه و فاصله کاشت بویسن بری:

بذر بویسن بری را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید. بهتر است بویسن بری را به عنوان یک درختچه بزرگ بکارید، اما اگر در حاشیه کاشته شود، باید حداقل 150 سانتی متر فاصله در دو طرف داشته باشد.

مراقبت از گیاه بویسن بری:

بویسن بری به دمای زیر صفر، نسبتاً مقاوم به خشکی، آلودگی و خاک ضعیف است، اگرچه توت سفید سخت‌تر است. این توت ها در بهار و اوایل تابستان به طور گسترده مورد توجه پرندگان قرار می گیرند. بویسن بری یک درخت کوچک، سریع رشد و بومی است که در شرایط مختلف یافت می شود. اما بیشتر در خاک های مرطوب جنگل های چوب سخت یافت می شود.

نور خورشید مناسب:

اگرچه اکثر بویسن بری آفتاب کامل را ترجیح می دهند، اما کمی سایه بعد از ظهر برایشان مهم نیست، به خصوص زمانی که در آب و هوای گرم رشد می کنند.

خاک مناسب:

بویسن بری احتیاج به خاک غنی همراه با زهکشی خوب و مناسب (خاک لومی اما نه خیلی سنگین) دارد.

آب مناسب:

مکان های مرطوب یا خیس می توانند منجر به پوسیدگی ریشه شوند. برای محافظت از پوسیدگی ریشه باید بین آبیاری خاک خشک شود. اطمینان حاصل کنید که نیم ساعت پس از آبیاری آب اضافی در گلدان باقی نمی ماند.