فراسیون آسای سیاه، گیاهی چند ساله بومی منطقه مدیترانه و آسیای مرکزی است و در سراسر اروپا یافت می شود. بوی مشخصه ای بسیار قوی دارد که یادآور کپک یا رطوبت است و می توان آن را از روی خوشه های گل های کرک دار و بنفش مایل به قرمز تشخیص داد. قسمت هایی که در بالای زمین رشد می کنند برای تولید دارو استفاده می شود. از فراسیون آسای سیاه برای شرایطی مانند حالت تهوع، استفراغ، اسپاسم، سرفه، عفونت رودهها توسط انگلها و بسیاری موارد دیگر استفاده میکنند.
ویژگی های ظاهری فراسیون آسای سیاه:
فراسیون آسای سیاه دارای ساقه های بالارونده به ارتفاع 90 سانتی متر علفی، چوبی و منشعب در پایین، پوشیده از کرک های چین خورده به سمت پایین است. این گیاه دارای سیستم ریشه ای است. برگها متقابل از بیضی مایل به قلبی شکل، با حاشیه یا دندانه دار هستند. برگها، سبز تیره و دارای دمبرگ 1 تا 3 سانتی متر هستند. قسمت بالایی چروکیده و دارای طرح رگه ای توری است. خوشه هایی از گل های کوچک بنفش که ستاره ای شکل هستند تولید می کند.
مراقبت از گیاه فراسیون آسای سیاه:
برای تسریع در جوانه زنی قبل از کاشت بذرها را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید. بذرها را در فضای باز پس از تمام شدن خطر یخبندان در 0.5 سانتی متری بکارید. بین گیاهان حداقل 60 سانتی متر فاصله بگذارید. فراسیون آسای سیاه دماهای کمتر از -10 درجه سانتیگراد را تحمل می کند. برای تکثیر این گیاه از روش قلمه زنی نیز می توان استفاده کرد. فصل گلدهی در تابستان و پاییز است.
نور خورشید مناسب:
به 6 تا 8 ساعت آفتاب کامل نیازمند است.
خاک مناسب:
خاک های سست و آهکی (قلیایی) را ترجیح می دهد.
آبیاری مناسب:
به آبیاری کم اما منظم نیاز دارد.
برداشت فراسیون آسای سیاه:
بعد از گذشت 2 الی 3 ماه قابل برداشت است.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.